Τα μέλη της Επιτροπής για την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Κύπρο συνεδριάζουν.Νεκρόφιλοι, νεκρολάγνοι, σκουποδοφάγοι εραστές των τάφων.
Κάποιοι εγκληματίες εκλέψανε το λείψανο του Τάσσου και τους εκάμανε το καλύτερο δώρο. Ούτε στα όνειρα τους!
Και εκεί που όλοι τους είχανε ξεχάσει, και εκεί που όλοι πια είχανε ξεράσει με τις δηλώσεις του Νικωλάκη και του Κωλοκασίδη και τους ΔΗΚΟΪΚΟΥΣ καρεκλοκαυγάδες καθώς και με τους ΕΔΕΚους παρελθοντοκολλημένους γίνανε τώρα πρωτοσέλιδα και έχουν και την συμπάθεια του κοσμάκη.
'Άλλο πράγμα όμως η συμπάθεια του κοσμάκη για το θλιβερό συμβάν και άλλο τα όρνια που ξετρύπωσαν απο τη φωλιά και τη σπηλιά και μίλησαν για όσα μίλησαν.
Και λέμε για το Λιλληκούιν μωρέ. Που το 2002 έτρεχε πόρτα πόρτα και 'έκαμε πόλεμο ιερό μην τυχόν και το ΑΚΕΛ στηρίξει τον Τάσσο και χάσει η Αριστερά την αξιοπρέπεια της!
Μουαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!
Καλές Γιορτες Πατριώτες.
Με το έμπα του Γενάρη αρχίζει ο πόλεμος ο κανονικός για τη Λύση. Που θαρθεί και θα περάσει. Και θα θάψει στον αγύριστο όλα τα φαντάσματα του Christofias Watch και των Φτωχόπουλων μια για πάντα.
Πως το είπε ο Χατζηγεωργίου το Σαββάτο στον ΑΣΤΡΑ;
ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ!
8 σχόλια:
Εφαντάστης σαβούρα που θα περάσει στα αζήτητα της ιστορίας; Αυτό προμηνύει μεγάλες μάχες. Η αυτόσυντήρηση οδηγεί τον μέλλονταν που θα εξαφανιστεί να τα παίζει όλα.
Εκτός που την λύσην, που καρτερώ τζιαί ελπίζω να βρεθεί, η χαρά μου εν ναναι που εν να χαθούν κάποιοι άραχνοι ρατσιστές, κολλημένοι στα μίση τζιαί πάθη τζιαί στα συνθήματα που εφάαν τα σωθικά μας!
Επιτέλους καρτερώ να φύουν που την ζωήν μας τα όρνεα τζιαι τα τρωκτικά τζιαί να πάρουμεν ανάσαν σε τούντον μαυρογέριμον τόπον! ΕΒΑΡΕΘΗΚΑΜΕΝ να εν μες την ζωήν μας που τότε που γεννηθήκαμεν, τζιαι να ακούμεν τα κραξίματά τους που οι ίδιοι παρουσιάζουν τα για σπουδαίες ρήσεις επιφανών ανδρών! ΕΣΥΧΑΘΗΚΑΜΕΝ πιον !
Μια αηδιασμένη !
είπες τους τα πάλε!Εν μασάς με τίποτε γάρε μου
anti-watch
Ζήτω οι νεορατσιστές, νεοφασίστες οπαδοί της ομοσπονδίας. Ήδη σκέφτηκες να διαγράψεις το σχόλιό μου.:)Η αντίθετη άποψη πάντα είναι σαβούρα (Aceras)αηδιαστική (Μια αηδιασμένη.
Τελικά σε αυτόν τον τόπο υπάρχουν μόνο άκρα. Κι άντε να έβρεις άκρα.
Τελικά αυτά τα όρνια του ρολογιού του χριστόφια..ποιοί είναι...δηλαδή εκτός που τον Νικωλάκοι, το επαναστατημένο νειάτο τον παπαδάκη, τον νέο πουλαίν του λουκή (ντοματίδης αλά κυπριακά), τον Γαμά Γαμά του ποντικού, τον γενειαφόρο/φτύρη σουβλιτζιήν, το αρφούιν της anchorwoman, τζαι το γιουίν του παπά του (αλειώς το Σιμούιν) έσιει τζαι άλλους?
Φίλτε ομόεθνε Γάρε...ως γνήσιος συμπατριώτης σου αλλά με περισσότερα α (Γάααααααααααααααρος) σου τείνω οπλή συναδελφικότητας και ομογαρίας...κλώτσα τζαι όπιον όρνιο ας πάρει ο ......ρήγας (ξέρεις..τζείνος με τον ασβέστην...)
AΠΟ ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΠΟΝΤΙΚΙ - ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΝΟ...ΜΑ ΠΟΣΗ ΠΡΟΣΩΠΟΛΑΓΝΕΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΟΠΟ
......Ο DIEGO(αλλιώς θεός) να μας λυπηθεί
Πόσα μαζεμένα θα μας έχει!
Πάει ένας χρόνος που έφυγε από κοντά μας, από εμάς τα μικροπρεπή ανθρωπάρια.
Και μέσα σε ένα χρόνο έγιναν τόσα!
Πόσα μαζεμένα θα μας έχει!
Θα κάθεται εκεί πάνω, σε μια ήσυχη γωνιά (μόνο μετά θάνατον θα μπορούσε να ησυχάσει από την τρυκιμιώδη, γεμάτη αγώνες ζωή του, αλλά που να τον αφήσουμε!), συνοφρυωμένος και θα υπολογίζει με τετράγωνη λογική που οδηγούμαστε.
«Δεν είναι δυνατόν ρε κύριε», θα μονολογεί!
«Ρε κύριε» έλεγε πάντα όταν ήταν θυμωμένος. Τώρα θα το λέει, χωρίς να απευθύνεται σε κάποιο συγκεκριμένα, αλλά σε όλους μας.
«Δεν είναι δυνατόν να πήγαν όλα χαμένα!», θα λέει.
«Δεν είναι δυνατόν να πήγε χαμένος ο αγώνας κατά των εγγλέζων, να πήγε χαμένη η θυσία τόσων ζωών!
Και ύστερα, όλη εκείνη η πάλη να επιβιώσει η Δημοκρατία, με τους δοτούς, θνησιγενείς κανονισμούς! Πήγε και αυτή χαμένη;»
Και θα αναλογίζεται με πόσο κόπο αναστηλώθηκε από τις στάχτες της φρικαλεότητας αυτός ο τόπος.
Και πως τη γλύτωσε από τα «σχέδια λύσης», που οι «προοδευτικοί» λένε «χαμένες ευκαιρίες».
«Δεν είναι δυνατόν, εκείνη η υπερφυσική δύναμη που επέδειξε ο λαός, έναντι σε όλους τους εραστές του κουκουλώματος του κυπριακού, το 2004 να έχει πάει χαμένη!», θα σκέφτεται.
«Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θαν παραδώσω κοινότητα...», θυμήθηκε τι είπε εκείνον τον Απρίλη.
«Ο λαός δεν ήθελε να γίνει το κράτος του κοινότητα. Εγώ δεν ήθελα να γίνει το κράτος μας κοινότητα. Άλλοι όμως;»
Και θα στριφογυρίζει ανήσυχα στην ήσυχη γωνιά του.
Και θα σκέφτεται ξανά ότι πάει, χάσαμε και την Ευρώπη, χάσαμε την ευκαιρία να στριμώξουμε τον κατακτητή.
«Ας όψονται οι φίλοι μας» θα πει και θα πικροχαμογελάσει.
«Εγώ δεν είχα τέτοιους φίλους. Μα ούτε και εκείνοι με είχαν για φίλο. Εμένα φίλος μου ήταν η πατρίδα μου, ο λαός, το δίκαιο.»
Και φυσικά, επειδή είχε πάντα το μεγάλο ελάττωμα της ειλικρίνειας, θα βλέπει από εκεί πάνω όλους αυτούς που ευεργέτησε και βοήθησε και στάθηκε και φάνηκε έντιμος απέναντι τους, «δικούς» του και μη και θα σχηματίζεται ένα ελαφρύ μειδίαμα κάτω από τα μουστάκια του.
Και θα σηκώσει το βλέμμα ψηλά (συνήθειο από την επίγεια ζωή) και θα πει:
«Μόνο ο Θεός...».
«Και ο λαός» θα προσθέσει αμέσως μετά, γιατί πάντα εμπιστευόταν το λαό, αν και αυτός τον πούλησε.
Και εμείς εδώ κάτω, έρμαια των «ευέλικτων» χειρισμών και των «φίλων» και «συντρόφων» θα σκεφτόμαστε πόσο πολύ μας λείπει ο Τάσσος Παπαδόπουλος.
Ο Τάσσος μας.
...από εκεί πάνω!
Υ.Γ. Λυπάμαι Μάνο που γεννήθηκες μετά που έφυγε ο Τάσσος. Μην ανησυχείς όμως. Θα έχεις πολλά να ακούσεις.
πρεπει να ειστε ολοι Τουρκοσποροι οπωσ ο ευελικτοσ που θα ερτη η ωρα του.
hi !! i'm PROUD VILLOS !!!!!
κάτσετε πάνο κομμούνια. ΜΟΥΝΝΙΑ.
Βάρτε πουττόπαννα.
Δημοσίευση σχολίου